Έξι ελληνικά παραδοσιακά φαγητά που χάθηκαν. Έσβησαν στο χρόνο

Ποια είναι αυτά τα φαγητά

Ποια είναι όμως αυτά τα φαγητά τα οποία έχουν ξεχωρίσει για την γευστικότητα και τις πολυβιταμινούχες ουσίες τους;

Πρόκειται λοιπόν για την μπομπότα, τον τραχανά, το πλιγούρι. Φαγητά τα οποία έτρωγαν οι φτωχοί και μεγάλωναν και σήμερα τα ψάχνουν για να τα συμπεριλάβουν στη διατροφική τους αλυσίδα, φτωχοί και πλούσιοι.

Η περίφημη μπομπότα

Ένα λοιπόν από τα εδέσματα, ήταν και η περίφημη μπομπότα. Έχει μείνει στην ιστορία και ως το ψωμί ‘η η πίτα των φτωχών. Και πρόκειται για την εναλλακτική τροφή αντί του σπάνιου σιταριού, τος δύσκολες περιόδου. Πρόκειται για έναν χυλό από καλαμποκέλαιο. Ήταν αλατισμένος με λάδι, νερό, αυγό και κάποια γέμιση, αν υπήρχε.

Περισσότερα θέματα για μαγειρική, δες ΕΔΩ

Πετιμέζι και θρεψίνη

Σε κάποιες άλλες εποχές που δεν υπήρχαν οι πραλίνες φουντουκιού και γλυκά σιρόπια για να αλείψουμε το ψωμί μας, οι άνθρωποι της εποχής εκείνης άλειφαν τις φέτες κυρίως με πετιμέζι και θρεψίνη. Τι είναι όμως το πετιμέζι; Πρόκειται για το παχύρευστο προϊόν που προκύπτει από τον μούστο των σταφυλιών. Η θρεψίνη κυκλοφορούσε στο εμπόριο, προερχόταν κι αυτή από τα σταφύλια. ήταν μια κρέμα που αποκαλούνταν και σταφιδίνη. Ήταν το πιο συνηθισμένο και θρεπτικό κολατσιό των παιδιών, ειδικά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.

Εξαιρετικό ζαχαρόψωμο

Τις περασμένες δεκαετίες, μια φέτα ψωμί με ζάχαρη, ήταν ο πιο γρήγορος και οικονομικός τρόπος για να ξεκινήσουν τα παιδιά της μέρα τους για το σχολείο. Ποια ήταν η συνταγή; Έβρεχαν ελαφρά το ψωμί με νερό και μετά το πασπάλιζαν με ζάχαρη. Αυτό ήταν!

Οι τσιγαρίδες

Αυτό που πρέπει να πούμε, είναι πως τις παλαιότερες εποχές στην Ελλάδα και σε ορισμένα σημεία στην επαρχία, η κάθε οικογένεια είχε το δικό της γουρουνάκι. Κι όταν έφταναν τα Χριστούγεννα, το θυσίαζαν. Σκοπός τους ήταν να μην πάει χαμένο κανένα κομμάτι ξύγκι. Έτσι, ότι περίσσευε έμπαινε σε καζάνια με νερό και αλάτι και αυτό προέκυπτε, ήταν κομμάτια χοιρινού σαν μπέικον που διατηρούνταν μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα. Αυτές ήταν οι τσιγαρίδες που ήταν πολύ θρεπτικές και νόστιμες.

Το πλιγούρι και ο τραχανάς

Περισσότερα θέματα για Κόσμος – Επικαιρότητα δες ΕΔΩ

Πρόκειται για δυο χειροποίητα προϊόντα τα οποία στην ύπαιθρο, τόσο το πλουγούρι (όπως ήταν γνωστό) όσο και ο τραχανάς, ήταν πάντα χειροποίητα. Ήταν δε πιο διαδεδομένα από τα ζυμαρικά, όπως τα μακαρόνια και το ρύζι, τα οποία μπήκαν πολύ αργότερα και συγκεκριμένα τις τελευταίες δεκαετίες στην κουζίνα μας. Και βέβαια συνοδεύουν το κυρίως γεύμα στα πιάτα μας.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το πλιγούρι είναι ψιλό δημητριακό από σιτάρι που είναι αποξηραμένο. Τώρα σε ότι έχει να κάνει με τον τραχανά, είτε είναι ξινός, είτε είναι γλυκός, πρόκειται για ζυμαρικό που είναι φτιαγμένο από αλεύρι και γάλα ή γιαούρτι.

Το ευχάριστο είναι πως τα δυο αυτά φαγητά μπήκαν τα τελευταία χρόνια και πάλι στη διατροφή μας. Ακόμη και οι μεγάλοι σεφ τα έχουν συμπεριλάβει στις κουζίνες τους και πρωτοτυπούν κάνοντας επιστροφή στις παλιές αξίες. Είτε φτιάχνοντας το τραχανότο, είτε βρίσκοντας στο πλιγούρι το …νέο σούπερ φαγητό.

Το ρεβιθόψωμο

Τα ρεβίθια ήταν πολύ χρήσιμα στην Κατοχή. Κι αυτό γιατί αποτελούσαν το υποκατάστατο διαφόρων ροφημάτων, όπως ο καφές. Ωστόσο, έφτιαχναν και αλεύρι από το οποίο φτιαχνόταν και ψωμί. Το γνωστό μας ρεβιθόψωμο το οποίο αποτελούσε σπουδαίο έδεσμα το οποίο σε συνοδευόμενο από αλεύρι και λάδι, αποτελούσε βασικό έδεσμα τις δύσκολες εποχές.