Ποδοσφαιριστής βρίσκεται 39 χρόνια σε κώμα. Δεν ξύπνησε ποτέ. Τι έφταιξε στη νάρκωσή του και δεν επανήλθε μετά την είσοδό του στο νοσοκομείο.
Του Βασίλη Τριάντη
Ποδοσφαιριστής βρίσκεται 39 χρόνια σε κώμα
Όλα συνέβησαν εκείνη τη μοιραία μέρα, εκείνο το πρωϊνό της 17ης Μαρτίου 1982. Ήταν η μέρα που ο ποδοσφαιριστής Ζαν Πιέρ Αντάμς πήγε σε νοσοκομείο της Λιόν για μια επέμβαση ρουτίνας στο γόνατο. Δυστυχώς όμως η μοίρα του επεφύλασσε ένα πολύ περίεργο παιχνίδι. Δεν κατάφερε να ξυπνήσει ποτέ από τη νάρκωση. Από τότε έχουν περάσει 39 χρόνια και ακόμη βρίσκεται σε κώμα.
Η σύζυγός του, Μπερντανέντ, ακόμη θυμάται τα λόγια του πριν φύγει για το νοσοκομείο και για την επέμβαση. “Όλα θα πάνε καλά” της είχε πει. Αυτές ήταν και οι τελευταίες του λέξεις. Αυτές που άκουσε από το στόμα του Ζαν Πιέρ. Τότε, πριν από 39 χρόνια, καθώς ήδη διανύουμε το έτος 2021.
“Όλα θα πάνε καλά”
Η σύζυγός του ψελλίζει ακόμη την ίδια φράση: “Όλα θα πάνε καλά”. Τι άλλο να κάνει; Έχει κοντά το σύζυγό της. Τον περιποιείται και τον φροντίζει. Μάλιστα, όπως ίδια υποστηρίζει, κάθε χρόνο στα γενέθλιά του, του κάνει ένα δώρο. Η ελπίδα της δεν έχει χαθεί. Πιστεύει λοιπόν ότι ο σύζυγός της θα ξυπνήσει, θα ανοίξει τα μάτια του και τελικά θα δει τα δώρα της. Αυτά τα 39 δώρα, όσα και τα χρόνια που βρίσκεται σε κώμα.
Η λάθος δοσολογία
Εκείνη την ημέρα λοιπόν στις 17 Μαρτίου 1982, στο νοσοκομείο Εντουάρντ Εριό της Λιόν, ήταν μέρα απεργίας. Και ο αναισθησιολόγος έκανε λάθος στη δοσολογία στη νάρκωση. Εκ των υστέρων δικαιολογήθηκε ότι θα έπρεπε να βρίσκεται σε οκτώ επεμβάσεις ταυτόχρονα. Τόσο αυτός όσο και ο ειδικευόμενος που τον βοήθησε, καταδικάστηκαν σε ένα μήνα απομάκρυνση από την εργασία τους και με πρόστιμο περίπου 750 ευρώ. Δυστυχώς όμως για τον Άνταμς, καταδικάστηκε με δεκαετίες σιωπής.
Σταμάτησε ο χρόνος
Το δικό της δράμα ζει όλα αυτά τα χρόνια η Μπερναντέτ. “Για μένα σταμάτησε ο χρόνος στις 17 Μαρτίου 1982” υποστηρίζει. Μάλιστα, όταν τη ρωτούν αν έχει σκεφτεί την ευθανασία, απαντά αμέσως λέγοντας: “Όχι ποτέ”. Αυτό μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να το αποφασίσει. Δεν θέλω να το κάνω αλλά ούτε και να το σκέφτομαι. Γιατί αν η επιστήμη στα επόμενα χρόνια κάνει τέτοια πρόοδο και βρεθεί η λύση να επανέλθει; Η κατάστασή του δεν επιδεινώνεται. άρα υπάρχει ελπίδα. Αυτά είναι τα λόγια της γυναίκας που παντρεύτηκε ο Άνταμς το 1969. Και βέβαια μόνο αυτό που τη κάνει να ανησυχεί είναι: “«Τι θα γίνει αν πεθάνω πρώτη εγώ;» αναρωτιέται.
Έγινε κάποιο λάθος…
Η σύζυγος του άτυχου ποδοσφαιριστή θυμάται ότι την ειδοποίησαν από το νοσοκομείο. Κι όπως τονίζει: “Με ειδοποίησαν από το νοσοκομείο να πάω αμέσως. Αυτό που που ανέφεραν, είναι πως έγινε κάποιο λάθος. Άφησα τους δυο γιούς μας στους παππούδες τους κι έμεινα εκεί πέντε ημέρες και πέντε νύχτες. Είχα την ελπίδα ότι θα ξυπνήσει. Πέρασαν 15 μήνες και μου ανέφεραν ότι δεν μπορούν πια να τον φροντίσουν άλλο. Τότε τον πήρα στο σπίτι. Στο δωμάτιό του έχω βάλει και μια μικρή τηλεόραση. Ίσως δει κάτι που τον βοηθήσει να επανέλθει και να ξυπνήσει”.
Και η Μπερναντέτ, συνεχίζει: “Του μιλάω συνέχεια. Του λέω τα νέα της οικογένειας και ότι συμβαίνει στον κόσμο. Δεν είναι μόνος του, δεν είναι απομονωμένος. Ξέρω ότι αντιλαμβάνεται πράγματα αλλά δεν μπορεί να δει”.
Η Μπερναντέτ φροντίζει για όλα. Του δίνει το φαγητό του, τον φροντίζει και τον κάνει μπάνιο. Μάλιστα, το βράδυ ξυπνά πολλές φορές. Θέλει να του αλλάξει θέση για να μην κουράζεται το κορμί του.
Και όχι μόνο αυτό. Του βάζει και άρωμα. Του άρεσε και ήταν το αγαπημένο του το Paco Rabane. Πλέον δεν κυκλοφορεί και του αγοράζει το Sauvage του Dior, με την ελπίδα ότι του αρέσει.
Ποιος είναι ο Άνταμς
Ο Άνταμς γεννήθηκε το 1948 στο Ντακάρ. Τον μεγάλωσε η Σενεγαλέζα γιαγιά του η οποία πήγα να προσκηνύσει Μονταρζί, στο Λουαρέ, όπου εγκατέλειψε τον νεαρό Ζαν Πιέρ. Εκείνος ήταν τότε όταν ήταν οκτώ ετών, σε θρησκευτικό σχολείο. Μάλιστα, οι νέοι θετοί γονείς του θα τον βοηθήσουν να γλιτώσει από την πρόνοια.
Σχετικά με την ποδοσφαιρική του καριέρα, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 υπέγραψε στη Νιμ και δύο χρόνια αργότερα καθιερώθηκε και κέρδισε και κλήση στην εθνική ομάδα της Γαλλίας. Μάλιστα αγωνίστηκε και 22 φορές με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Ήταν δίδυμο στην άμυνα με τον Μαριούς Τρεζόρ και τους είχαν δώσει το παρατσούκλι «la garde noire » (η μαύρη φρουρά). Η καριέρα του συνεχίστηκε από τη Νις στην Παρί Σεν Ζερμέν.
Όταν μπήκε στο νοσοκομείο να χειρουργηθεί, στις 17 Μαρτίου 1982 ήταν 34 ετών. Σήμερα είναι 73 ετών και τα έκλεισε στις 10 Μαρτίου. Έχει περάσει τη μισή του ζωή στο κρεβάτι. Αναπνέει μόνος του, καταπίνει μαλακές τροφές. Κάποιες στιγμές ανοιγοκλείνει τα μάτια του. Πλέον έχει γίνει και παππούς. Τα μαλλιά του είναι γκρίζα, δεν μιλάει, δεν περπατάει. Συνεχίζει να ζει χωρίς όμως να ξυπνάει…
